Şarkılar mıdır aşık eden insanı? İlk defa düşünmüyorum bunu. Hatta evvelsi gün aynı cümleler ile başladım yazıma. Bugün yazımı okurken dinlemeniz gereken parça Kaan Boşnak - Yorgunum ve Ağrılar. Siz beni biraz daha tanımadan önce 1 saatlik bir versiyonu paylaşayım ben sizinle.
Buyrun afiyet olsun.
https://www.youtube.com/watch?v=E3ccIOuLaAo
Saatlerdir bakıyorum bu ekrana. Dinlediğim parçaya göre çok dumansız bir hava sahası içersindeyim. Kendimi tutuyorum bir kadeh doldurmamak için ama dayanamayabilirim. Tek bahanem akşam yemeğini yemedim. Bir bahane ile de temizliğe başladım odamda ve bilgisayarımda. Yarıda bıraktım yine başka bir bahane ile, yazıyorum şimdi. Bugün yazmam gerekti. Yazmam, yemem, içmem, sarhoş olmam gerekli. Çok geç olmadan uyumam. Onun yattığı saatte yatıp, erkenden kalkmam gerekli. Yoğun bir yarınım var. Ve biliyorsunuz; Yorgunum ve ağrılar, kırıklarım var. Eziklerim, çiziklerim, biraz daha tanısam seni bu gece, başımda beklemeni isterim.
''Şarkılar değil aşık eden beni sana'', diye düşünmeye devam. Henüz ikna edemedim kendimi. Gülüşün de çok güzel mesela. Gülüyorsun bu aralar bana, herkese olduğu gibi. Hep gülüyorsun. Semtinin ışıkları bile mutlu ediyor beni, geliyorum. Hiç bir gülüşün olmadan, elim boş dönüyorum. Kulağımda kulaklık, mırıldanıyorum; Özlemiş gibiyim.
Sen koşuyorsun hayata, ben düşünüyorum. Sen hızlandıkça ben uçuyorum. Hedeflerin var, hedeflerim var. Başka yollardan tırmanıyoruz bu hayata. Tek bir zirve var diye teselli ediyorum kendimi. Neden bu kadar değişti şarkılar peki? Neden sıkmıyor canımı diğer dertlerim. Geceleri uyuyamıyorum. Ama yazamıyorumda sana. Seni düşünmeye bile çekiniyorum. İçerde mumlar yanıyor, ben şarkıları açıp, camı kapatıyorum. Sonra okuyorum bütün eskileri. Eskilerde de hep sen, seni özlüyorum.
Şehir yaşar seninle,
Sen yaşarsın şehir ile.
Bir gün biri ile buluşursun
Pembe bir binanın önünde,
Değişir şehir, gözünün önünde.
Yaşadıkça değişir şehir,
Şehir ölür,
Sen gidince.
Sana yazmadığım şiirlerden birini buldum telefonumda. Hep sana değilmiş kırgınlığım. Tek istediğim paylaşmak zamanı, hayalleri kocaman ömürlere sığdırdığın. Biraz daha yanında olmak. Belki sonra sıkılır kaçarım. Belki beceremem senin güldüğün kadar gülmeyi. Belki devam eder ağrılar. Hah! Bunlar olmaz da, sen git deyince sessizce giderim. Kapının gıcırtısına bile inanmadan sen, ben giderim. Yeterki bir gün bırak şu anahtarı kapının üzerinde. Işık açıksa ben zaten gelirim. Şarkılar değil beni aşık eden sana.
Gözlerin sonra biraz da sözlerin.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder