En azından,
Elini tutmaya cesaret edemeyeceğim,
Biriki yalnız sokak ayır bana,
Evine kadar yürürüm,
belki de bir iki adım arkanda...
Yanımda ya, güvende diyeyim.
Ne biliyim,
Böyle başlardı herhalde bu şiir,
Süslü laflar ile kandırırdım kağıtları.
Çünkü;
Kapayınca gördüğüm!
Anlatamazdım gözlerini,
Dudaklarını anlatamazdım.
Ya okursan diye yazamazdım ellerini.
Kapayınca gördüğüm, gözlerimi.
Harutyun Davulciyan
29Kasım2014
03:58
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder